روزنامه نگاری با آنکه در زمان محمدشاه قاجار آغاز شده بود؛ در زمان ناصرالدین شاه رشد نسبتاً گسترده ای یافت، اما همه روزنامه ها دولتی بودند. منحنی فراوانی روزنامه ها در دوره مشروطیت جالب توجه است و نشان می دهد در مدت 891 روز( 14 ژوئیه 1909 تا 23 دسامبر 1911 میلادی ) 860 روزنامه جدید در نقاط مختلف کشور منتشر شده است . . .

محمدحسن خان مقدم مراغه‌ای (۲۶ شهریور ۱۲۲۲ مراغه، ۱۴ فروردین ۱۲۷۵ تهران)، ملقب به صنیع‌الدوله و سپس‌ اعتمادالسلطنه، از رجال دربار دوره قاجار و عهد ناصرالدین شاه و صاحب کتاب‌های بسیار بود. در نوزدهم شوال 1313 هجری قمری اعتماد السطلنه به زیارت حضرت عبدالعظیم رفت و پس از بازگشت به خانه به عادت معمول قوه خاسته و ساعتی پس از صرف قهوه از دنیا رفت.

نا آگاهی از اوضاع جهان یکی از مشکلات مهمی بود که همیشه ایرانیان را در مواجه با استعمار دچار مشکل می کرد. مقامات وزارت خارچه ایران در عصر قاجار از موضوعات و رویدادهای روز هیچ اطلاعی نداشتند و از این رو نمی توانستند در مواقع اضطراری تصمیماتی درخور بگیرند. آنچه در ادامه می آید موردی از بی اطلاعی های مقامات وزارت خارجه است . . .

در بین شاهان معاصر ایران، ناصرالدین شاه علاقه زیادی به علم و هنر عکاسی داشت و کاربردهای فایده مند عکاسی را به فراست دریافته بود. علاوه بر این خود نیز بسیار مشتاق فراگیری این فن و بکارگیری آن بود. از همین رو به سفیر خود فرخ خان امین الدوله که در اروپا به سر می برد، دستور داد که یک تن عکاس ماهر استخدام کرده و به ایران بیاورد . . .

بر پایی مراسم ازدواج همواره یکی از با شور و نشاط ترین مراسم اجتماعی در تاریخ ایران بوده؛ چنانچه این امر در دوره ی قاجار نیز با حرارتی خاص و البته آداب و رسومی منحصر به فرد برگزار میشده است. یکی از سنتهای مراسم عروسی، مراسم دست به دست دادن بود.

در عصر قاجار با شروع ماه محرم خیابان ها و کوچه و شهر به پرچم های سیاه مزین می شد و در تهران در نزدیک به دویست هیات مراسم عزاداری بر قرار بود؛ در این میان شاهان نیز همراه با مردمی که رسوم و آداب عزاداری محرم را به جا می آوردند مراسم سوگواری برگزار می کردند. ناصرالدین شاه قاجار که سخت خود را شیفته معصومین و بویژه امام حسین(ع) نشان می داد شاید بیش از ...

در میان انواع لقبها و مناصبی که در دربار قاجار وجود داشت؛ عکاس باشی اولین لقب حاصل از رواج فن عکاسی در دربار سلطنتی قاجار بود و دارنده این لقب دارای برترین مقام فنی در رشته عکاسی محسوب می شد. این لقب برای اولین بار از سوی ناصرالدین شاه . . .

رضایت شاه قاجار از پسر خود درحالی صورت می گرفت که سلطان مسعود میرزا ملقب به ظل السلطان شاهزاده و حاکم اصفهان در عصر زمامداری ناصرالدین شاه یکی از ظالم ترین حاکمان عصر قاجار بود که برخی بازماندن او از تخت سلطنت را دلیل آن همه خشم و جنون می‌دانند . . .

جنگ جهانی اول، همچون جنگ خانمان سوز دوم جهانی صدمات و هزینه های بسیاری را برای کشور ما به همراه داشت. جدای از بی خانمانی، قحطی را در ایران گسترش داد و بدبختی و فلاکت را برای ایران فراهم کرد. این در حالی بود که دولت ایران در همان ابتدای جنگ اعلام بی طرفی کرده بود . . .

سلسله قاجار آغاز انحطاط ایران بود. حکومتی که در آن اقتدار شاه در لباس و قامت استبداد وجود داشت، اما از این اقتدار چیزی به مردم و جامعه نمی رسید. شاه در مقام اسم بسیار از القاب را دارا بود، اما در عرصه عمل نه . . .

رفتار پادشاهان همواره همراه با خودرایی و استبداد بوده است. پادشاهان ایرانی نیز این خصیصه مستثناء نبوده اند. بسیاری از شاهان ایرانی در برخورد با حوادث بسیار معمولی واکنشهای دهشتناک و عجیبی از خود نشان می داده اند. در یکی از نمونه های تاریخی این ماجرا باید به خاطره ای از اعتمادالسلطنه اشاره کرد . . .

در تاریخ سیاسی ایران بودند رجالی که تلاش کردند تا با خوش خدمتی به دشمنان خود، عمر سیاسی خود را بلند و بلندتر کنند؛ از جمله این شخصیت ها می بایست از یهودی زاده ای با نام حاج ابراهیم کلانتر نام برد . . .

موضوع کتاب و کتاب خوانی از دیرباز در زندگی روزمره ایرانیان جایگاه ویژه و مهمی داشت و کودکان ایرانی از همان ابتدای سنین رشد کتابهایی ماند قرآن و دیوان حافظ را در خانه خود می دیدند. آن دسته از کودکانی که به مکتب خانه می رفتند در کنار آموزش قرآن و سایر آموزشهای مکتب خانه، ملزم به تهیه کتابهایی برای خواندن و در برخی از موارد برای ازبر کردن بودند . . .

ایران در دوره قاجار در قیاس با تمدن غرب روند زوال خود را در پیش گرفته بود. در فرایند عقب ماندگی ایران، بیشترین آسیب را مردم می دیدند که ناچار بودند به طور همزمان ظلم و جور داخلی و خارجی و به عبارتی استثمار ناشی از دو عامل استبداد و استعمار را تحمل کنند . . .

یکی از راه های استعمار فرهنگی ایرانیان از دیرباز ورود هنرهای نمایشی آنهم با سبک و سیاق غربی و غیر اسلامی آن بوده است. بنا بر این شاهد آن هستیم که این امر به ویژه در دوران پس از مشروطه توسط روشنفکران غرب زده دنبال شد و در دوران حکومت دیکتاتوری رضا خان روندی رو به رشد گرفت.

از عکاس باشیهای دوران قاجاریه ، عکسهای متفاوتی به یادگار مانده است. قسمت اعظم این عکسها شامل مواردی می باشد که شاهان قاجار برای سرگرمی و به تصویر کشیدن لحظات رویایی سلطنت خود دستور گرفتن آنها را صادر می کرده اند. با تشکیل اداره نظمیه و ورود مستشاران سوئدی به ایران، پروژه عکس گرفتن از متهمان و مجرمین نیز در دستور کار ماموارن نظمیه نیز قرار گرفت . ....

میرزاحسین‌خان مشیرالدوله، با کسب لقب سپهسالار اعظم اقدامات زیادی در جهت نوسازی ارتش ایران انجام داد. از جمله اقدامات مهم او تنظیم ارتش و تنسیق سازمان آن بود. سپهسالار، که در مدت اقامت طولانی خود در استانبول از سازمان و وظایف قره‌سوران (ژاندارمری) و تاثیر آن در امنیت راه‌ها آگاهی داشت، برای امنیت راه‌ها در ایران، درصدد برآمد قره‌سوران را تاسیس کند. ...

بعد از مرگ جیران تمام اموال او به فاطمه سپرده شد. فاطمه در دربار تصمیم گرفت که با سواد شود و دو سه نفر از ملاباجی‏های اندرون (معلم های زن آن روز دربار) مأمور تعلیم و تربیت او شدند تا آنکه در سفر سلطانیه، شاه او را صیغه کرد و بعد هم مالیات شهر کاشان و دهات آن را به وی واگذار کرد. ورود این زن به زندگی ناصرالدین شاه و حکومت ایران اینطور رقم خورد . . .

شاهان قاجار زنان زیادی داشتند. قطعا نگاهداری، تفریحات و غذاخوری اینها هر یک فرهنگ خاصی داشت. به عبارتی دیگر دربار عریض و طویل قاجار سبک زندگی خاص خود را داشت. در زیر نوع تهیه غذا برای همسران شاهان قاجار و به طور خاص ناصرالدین شاه به تصویر کشیده می شود . . .

به روایتی اولین اپرا در ایران به همت آلفردژآن باتیست لومر و انجمن موزیکان در شب پنج شنبه 21 دیماه 1250 و در دوره ناصرالدین شاه مجلسی با نواختن انواع سازها و بازیگری به رسم تماشاخانه های فرنگستان در تهران انعقاد یافت . . .